dinsdag 30 maart 2010

Cocooning



Soms voelt het gewoon zo heerlijk om simpelweg thuis te zitten.

Buiten regent en waait het, maar binnen in het appartement heerst een gezellige warmte.

Heerlijk ontspannen en eventjes wegdromen bij een lekker kopje thee of koffie...

Straks nog wat verder werken aan het thesisprotocol, maar zelfs dat is te verdragen op een druilerige dag waarbij je heerlijk binnen kan blijven :-)!


donderdag 25 maart 2010

Melancholie

Het is me wat.

Weinig inspiratie hebben om iets te schrijven en toch zin hebben om te schrijven!
Daarom wat hersenspinsels uit de losse hand...

Melancholie steekt soms de kop op. Bladeren door oude fotoboeken. En dan op die ene foto stuiten waarop je zéér foute vlechtjes in je haar had :). Of gelukzalige momenten met je grootouders en weten dat die enkel kunnen gekoesterd worden als een dierbare herinnering.
Andere foto's roepen gemengde gevoelens op: stukgelopen vriendschappen waar ik leuke en minder leuke herinneringen aan overhoud. Het gevoel van berusten in de situatie (soms groeien mensen nu eenmaal uit elkaar), een hoofdstuk afsluiten en verdergaan.
Daarnaast ook vriendschappen die ik koester voor het leven. Meterschap.
Genieten!


Louise Melancholise

maandag 15 maart 2010

Zinderingen



Je kent ze wel, de songs die je van top tot teen beroeren.
Je voelt de zindering langs je ruggengraat omhoogkruipen.
Kippenvel.
Tranen van geluk of verdriet.

Mijn niet-limitatieve lijst in willekeurige volgorde:

- Arcade Fire - Intervention
- Arsenal - Saudade
- Air Traffic - Shooting Star
- Daan - Contro/Housewife/Swedish Designer Drugs
- Debussy - Clair De Lune
- Danny Elfman - Ice Dance
- Muse - Undisclosed Desires
- Absynthe Minded - Envoi
- Moby - Crier La Vie
- Editors - Smokers outside
- The Killers - When you were young
-...

Wordt nog verder aangevuld...

woensdag 10 maart 2010

Kijk jij vanuit de hemel naar ons?

De dood hoort onlosmakelijk verbonden bij het leven.
Gelukkig weet niemand hoe en wanneer de laatste levensdag aanbreekt.
Soms komt het echter veel te vroeg, veel te jong en onverwacht...

Onderstaand tekstje van Hans Andreus is heel typerend. Ik heb het 6 jaar geleden uitgekozen voor op het rouwprentje van mijn lieve mémé.
Onze dode geliefden worden niet vergeten, maar leven verder in ons hart...


Voor een dag van morgen


Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind,
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad,
hoe lief ik je had.

Maar zeg het aan geen mens.
Ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven
dat alleen maar een man alleen maar een vrouw
dat een mens een mens zo liefhad
als ik jou.


(Hans Andreus)

dinsdag 2 maart 2010

Rammel rammel...


Liefste Peugeootje,

je bent 1 van de laatste van de generatie 205-jes. De "205 generation".
13 jaar geleden leerde je mijn pépé kennen. Helaas, na 3 jaar stierf mijn pépé aan een slepende ziekte. We waren er samen kapot van.
Kort daarop leerde je mij kennen: 18 jaar oud en klaar om te proeven van het rijplezier!
Weet je nog, jij en ik altijd samen op de baan. Gaspedaal in en rijden maar!
Helaas ben jij ondertussen een gepensioneerd wagentje geworden dat weldra mag genieten van zijn welverdiende rust!

Bedankt voor alle leuke jaren samen ;-)!

Louise Vitesse x