Of hoe iets een heel andere wending kan nemen. Veel piekeren heb ik gedaan. Gepiekerd en beseft dat het waarschijnlijk zo moet zijn...
Morgen volgt het afscheid in Oostende.
Afscheid nemen moet je leren vind ik. Het is met vallen en opstaan. Op sommige momenten zijn er tranen. Vijvers vol verdriet. Op de voet gevolgd door een nuchtere kijk op de zaken. Het leven is eindig. Dood hoort erbij. Accepteren is moeilijk, zeker in onverwachte situaties.
Het is onderdeel van mijn job. Inderdaad. Hoe moeilijk het ook is. Maar elke situatie leert me iets bij. Het doet me beseffen dat ik leef. Het schept vaak ook veel verdriet...afscheid nemen.
Soms ontroostbaar verdriet. Het reet oude wonden open. Of hoe ik de dood van enkele dierbaren nog niet volledig geaccepteerd en verwerkt heb.
't leven kan soms moeilijk zijn en zeker niet altijd simpel, maar 't is zoveel waard!
Denk daaraan als het even moeilijk gaat!
Louise in een denkende bui
Geen opmerkingen:
Een reactie posten